Vrijdag 9 oktober 2009
Dag 6: Het achtste wereldwonder

Het slapen in de trein was voor ons nog even wennen en we zijn allemaal ‘s nachts verscheidene keren wakker geworden. De bedden waren wat aan de harde en korte kant, de trein maakte natuurlijk lawaai, stopte ook zo nu en dan en het was er ook warm. We waren daarom ook wel blij toen de trein om 8 uur (met een uur vertraging) in Xi’an aankwam. Buiten het station was het een complete chaos, maar gelukkig bevond ons hotel zich aan de overkant, zodat we ons snel konden opfrissen en konden genieten van een orientaals ontbijt, dat ditmaal niet uit rijst bestond, maar uit toast. Aangezien een verzorgde excursie door Lia duur zou uitvallen (daarvoor moest je voor zes man betalen), namen we voor 70 cent de bus die ons in een uur naar het terracottaleger bracht! Het weer was slecht: het miezerde en de hele dag hing alles in een dichte mist. Gelukkig was het meeste van dit ‘achtste wereldwonder’ binnen te vinden. De toegangsweg leek wel op die van een attractiepark: enorm lang en breed en ontzettend veel toeristenstalletjes. Het museum bestond uit enkele grote hallen met de pits waar duizenden beelden van aarde zijn teruggevonden. Een groot gedeelte van de beelden (met name soldaten, maar hier en daar ook paarden) was al uitgegraven en het was indrukwekkend om deze enorme menigte te aanschouwen. Daar stonden ze dan, in vele lange rijen, bedoeld om een mausoleum van een van de keizers te bewaken. Velen waren nog heel uitgegraven, van anderen zagen we slechts wat brokstukken. Via een film kregen we nog meer achtergrondinformatie. Dit alles was in ieder geval iets om niet te missen! ‘s Middags namen we de bus terug, om vervolgens, na wat zoekwerk, een taxi te nemen naar de Big Goose Pagoda. Het was een hectisch ritje door de stad, maar ach, het was maar 50 cent per persoon. De pagoda stond ook nog in de mist gehuld, maar desondanks zag hij er van buiten mooi uit. De tempeltjes en boeddhabeelden die er rondom stonden, waren ook zeker het bezoeken waard. Bij een Westers restaurantje namen we een warme chocolademelk en zijn we er vervolgens ook gaan eten: deze steak en hamburger waren een welkome afwisseling op het eten tot dusver. Grappig genoeg stond er ook Nederlandse appeltaart op de kaart, net als een broodje met Goudse kaas. De aap kwam uit de mouw toen de eigenaresse tegen ons in het Nederlands begon te praten! Dat was dus wel weer even leuk om mee te maken!